طبق قانون زن حق طلاق ندارد و نمی تواند بدون دلیل از همسر خود طلاق بگیرد؛ اما نوعی از طلاق وجود دارد که زن می تواند بدون داشتن دلیل موجه از دادگاه خانواده درخواست طلاق نماید.

طلاق خلع یکی از انواع طلاق یک طرفه است که از سوی زن مطرح می شود و زن می تواند با ابراز کراهت از شوهر خود از دادگاه درخواست طلاق خلع بنماید.

زن باید کراهت از شوهرش را در دادگاه اثبات کند و این کار را با بخشش مهریه انجام می دهد و گاهی ممکن است برای اثبات کراهت از شوهرش علاوه بر مهریه مال دیگری را نیز به شوهرش ببخشد تا به ازای آن طلاق بگیرد.

عسر و حرج یکی از دلایل موجه برای طرح دادخواست طلاق یک طرفه از سوی زن می باشد.

طبق ماده 1130 قانون مدنی، در صورتی که دوام زوجیت موجب عسر و حرج زوجه باشد، وی می تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق نماید. چنانچه عسر و حرج مذکور در محکمه ثابت شود، دادگاه می تواند زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورتی که اجبار امکانپذیر نباشد، زوجه به اذن حاکم شرع طلاق داده می شود.

طبق تبصره ماده 1130 قانون مدنی، مصادیق عسر و حرج عبارتند از:

1- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه

2- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.

3- محکومیت قطعی زوج به پنج سال حبس یا بیشتر

4- ضرب و شتم یا هر گونه سوء رفتار مداوم زوج که عرفا با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.

5- ابتلای زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا مسری یا هر عارضه ی صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.

1- طلاق یک طرفه (طلاق از طرف مرد و طلاق از طرف زن): طلاق یک طرفه طلاقی است که دادخواست طلاق از طرف زوج یا زوجه مطرح می شود و فقط یکی از زوجین قصد جدایی از همسر خود را داشته باشد.

2- طلاق توافقی: هرگاه دادخواست طلاق با توافق زوجین مطرح شود، طلاق توافقی خواهد بود.