طبق ماده 249 قانون مجازات اسلامی، هرگاه کسی به دیگری بگوید «تو با فلان زن زنا یا با فلان مرد لواط کرده ای» فقط نسبت به مخاطب، قاذف محسوب می ‌شود.

طبق ماده 251 قذف در صورتی موجب حد می ‌شود که قذف شونده در هنگام قذف، بالغ، عاقل، مسلمان، معین و غیر متظاهر به زنا یا لواط باشد.

همچنین طبق تبصره 2، قذف کسی که متظاهر به زنا یا لواط است نسبت به آنچه متظاهر به آن نیست موجب حد است مثل نسبت دادن لواط به کسی که متظاهر به زنا است.

ماده 252 قانون مجازات اسلامی، کسی که به قصد نسبت دادن زنا یا لواط به دیگری، الفاظی غیر از زنا یا لواط به کار ببرد که صریح در انتساب زنا یا لواط به افرادی از قبیل همسر، پدر، مادر، خواهر یا برادر مخاطب باشد، نسبت به کسی که زنا یا لواط را به او نسبت داده است، محکوم به حد قذف و درباره مخاطب اگر به علت این انتساب اذیت شده باشد، به مجازات توهین محکوم می ‌گردد.

همچنین توهین و فحاشی مرد به همسر خود (قذف) یکی از دلایل طلاق از طرف می باشد و طلاق زن به دلیل توهین و فحاشی مرد در صورتی امکان پذیر است که زن بتواند توهین و فحاشی مرد را در دادگاه اثبات کند.