براساس اینکه چه کسی تصمیم به طلاق دارد و دادخواست طلاق را به دادگاه تقدیم می کند، طلاق به دو دسته تقسیم می شود:

طلاق یک طرفه: طلاق از طرف مرد و طلاق از طرف زن

طلاق توافقی

طبق تبصره ی ماده 1130، عسر و حرج عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه ی زندگی را برای زوجه با مشقت همراه ساخته و تحمل آن برای زوجه مشکل باشد.

1- ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی یا نه ماه متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه

2- اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلای وی به مشروبات الکلی که به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است.

3- محکومیت قطعی زوج به پنج سال حبس یا بیشتر

4- ضرب و شتم یا هر گونه سوء رفتار مداوم زوج که عرفا با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد.

5- ابتلای زوج به بیماری های صعب العلاج روانی یا مسری یا هر عارضه ی صعب العلاج دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.

موارد مندرج در این ماده مانع از آن نیست که دادگاه در سایر موارد که عسر و حرج زن در دادگاه احراز شود، حکم طلاق را به نفع زوجه صادر نماید.

طبق قانون زن حق طلاق ندارد و برای طرح دادخواست طلاق، زن باید دلایل محکمه پسند و موجهی را به دادگاه ارائه نماید. همچنین زن می تواند با بذل مهریه اش یا دادن مالی بیشتر از مهریه به شوهرش درخواست طلاق نماید و یا با در اختیار داشتن وکالت در طلاق که از شوهرش گرفته است به دادگاه خانواده مراجعه کرده و درخواست طلاق نماید.

هرگاه فقط یکی از زوجین برای طلاق اقدام نماید و دادخواست طلاق بدهد، طلاق یک طرفه خواهد بود طلاق طرفه ممکن است از طرف زن یا مرد مطرح شود.