طبق ماده 1133 قانون مدنی مرد حق طلاق دارد و می تواند بدون داشتن هیچ دلیل موجهی زن خود را طلاق دهد. مهمترین شرط طلاق از طرف مرد، پرداخت حقوق مالی زوجه است و دادگاه پیش از صدور رای طلاق در ابتدا در خصوص مسائل مالی و غیرمالی طلاق تعیین تکلیف می کند، یعنی در صورتی که مرد دادخواست طلاق را به دادگاه خانواده تقدیم کند، دادگاه در خصوص حقوق مالی زوجه که مهریه، نفقه، اجرت المثل ایام زوجیت، استرداد جهیزیه و تنصیف اموال مرد است، تعیین تکلیف می کند، همچنین دادگاه در مورد مسائل غیرمالی طلاق نیز مانند حضانت فرزند و حق ملاقات با فرزند پس از طلاق تصمیم گیری می کند، سپس رأی طلاق (گواهی عدم امکان سازش) را صادر می کند.

نشوز زن و تخلف از وظایف زناشویی از مهمترین دلایل طلاق مردان است که در صورت اثبات آن در دادگاه، تنصیف اموال مرد در طلاق به زن تعلق نمی گیرد.

نکته: همچنین رای دادگاه در خصوص اینکه چه کسی از دادگاه درخواست طلاق نماید متفاوت است و آثار حقوقی متفاوتی نیز دارد، در طلاق از طرف مرد و طلاق توافقی دادگاه گواهی عدم امکان سازش و در طلاق از طرف زن حکم طلاق صادر می کند،  حکم طلاق و گواهی عدم امکان سازش تفاوت هایی دارند، کلیک کن تا در مورد تفاوت حکم طلاق و گواهی عدم امکان سازش  بیشتر بدونی.