بر اساس شرط استطاعت به مهریه عند الاستطاعه و عند المطالبه تقسیم می شود و از نظر تعیین مهر در نکاح به مهرالمثل ، مهرالمتعه ، مهرالمسمی و مهرالسنه تقسیم می شود . 

مهریه حال مهریه ای است که برای پرداخت آن مهلتی تعیین نشده باشد و زن می تواند پس از عقد هر زمان بخوهد، آن را مطالبه نماید .
اگر برای پرداخت مهریه از سوی مرد مهلتی تعیین شده باشد ، به آن مهریه ” مهریه موجّل ” گفته می شود .

مراجعه به دفتر ازدواجی که عقد انجام شده و دریافت برگه صدور اجراییه اولین اقدام مطالبه مهریه است.

اختیار تعیین مهر می‌ تواند به زوج یا زوجه یا شخص ثالثی واگذار شود:
* اگر اختیار تعیین مهریه به زوج داده شود، می‌ تواند هر مقدار که بخواهد تعیین کند.
* اگر اختیار به زوجه داده شود (مفوضه‌المهر) زن نمی‌ تواند بیش از مهر‌المثل تعیین نماید.
* اگر اختیار تعیین به شخص ثالثی داده شود، می‌ تواند هر مقدار که بخواهد تعیین کند.

در صورتی که زوجه فوت کند و در زمان حیات خود مهریه اش را مطالبه نکرده باشد، در این صورت مهریه مانند هر حق مالی دیگر به ورثه‌ او منتقل خواهد شد و ورثه‌ زوجه می‌ توانند با تقدیم دادخواست مطالبه و درخواست (طلب مهریه زوجه متوفی) به نسبت سهم‌ الارث خود به طرفیت مرد، حقوق قانونی زوجه متوفی را مطالبه نمایند. در این صورت باید گواهی حصر وراثت و عقدنامه زوجه را پیوست دادخواست خود نمایند.

مهریه زن یک دِین بر گردن شوهر است، با فوت وی امکان مطالبه مهریه از اموال به جامانده از مرد برای زن وجود دارد و می تواند برای مطالبه مهریه دادخواستی به طرفیت ورثه بدهد.

حق حبس زن یعنی، زن می‌ تواند تا وقتی که تمام مهریه به او پرداخت نشده از وظایفی که نسبت به شوهر دارد خودداری نماید.
در صورتی که زن از شوهرش پس از عقد تمکین نکرده باشد و مهریه او حال و عندالمطالبه باشد می تواند ضمن مطالبه مهریه برای دریافت نفقه نیز اقدام نماید.