رابطه نامشروع، اثبات و مجازات آن
رابطه نامشروع، اثبات و مجازات آن
زنا یا رابطه جنسی نامشروع و راه‌های اثبات آن:
شرح ماده 221: شروع زنا یا رابطه جنسی نامشروع
زنا یا رابطه نامشروع چیست؟
زنا به رابطه جنسی میان زن و مردی بدون وجود رابطه زوجیت میان آنها گفته می‌شود. مردی که مرتکب زنا شده است را زانی، و زن زناکار را زانیه می‌خوانند.
در تعریف فقهی زنا به نزدیکی بین زن و مرد (شامل آمیزش جنسی مهبلی و مقعدی) بدون ازدواج اطلاق می‌شود. یعنی مرد و زن نامحرمی بی‌آنکه عقد دائم یا موقت بخوانند یا مرد و زنی که با هم محارم هستند با هم از راه جلو یا پشت نزدیکی نمایند و دخول صورت بگیرد؛ یعنی آلت مرد در آلت زن داخل گردد و دخول هم به مقدار ختنه‌گاه صورت بگیرد. اگر نزدیکی و دخول صورت نگیرد، به آن زنا نمی‌گویند. بنابراین هر چند لمس و یا دیدن بدن دختر نامحرم، حرام است اما حکم زنا را ندارد و حد زنا جاری نمی‌شود.
زنا از دیدگاه قرآن و شرع اسلام
در اسلام، زنا از گناهان بزرگ است و در شریعت ممنوع گشته است. در قرآن نیز آیاتی وجود دارند که شأن نزول آنها درباره تحریم زنا می‌باشد که به طور خاص می‌توان به سوره نساء آیات 15، 16، 22، 24، 25: (وَاللّاتِی یاتِینَ الفَاحِشَۀَ مِن نِسَائِکم فَاستَشهِدٌوا عَلَیهِنّ أربَعَۀً مِنکم فَإِن شَهِدُوا فَأمسِکوهُنّ حَتّی یتَوَفّاهُنّ أو یجعَلَ اللهُ لَهُنّ سَبِیلاً) (سوره نساء- آیۀ 15)
و از زنان شما کسانی که مرتکب زنا می‌شوند چهار نفر از مسلمانان به عنوان شاهد بر آنان بطلبید پس اگر شهادت دادند آنان [= زنان] را در خانه‌ها (های خود) نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهی برای آنان قرار دهد.
در متن ماده 221 آمده: زنا عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آنها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد.
نزدیکی و جماع با میت زنا به حساب می‌آید مگر اینکه نزدیکی مرد با همسر فوت شده خود باشد که زنا به حساب نمی‌آید ولی موجب استحقاق 31 تا 74 ضربه شلاق تعزیری درجه 6 می‌شود.
در متن ماده 223 آمده: هرگاه متهم به زنا، مدعی زوجیت یا وطی به شبهه باشد، ادعای وی بدون بینه یا سوکند پذیرفته می‌شود مگر آنکه خلاف آن با حجت شرعی لازم ثابت شود.
هرگاه شخص متهم به زنا مدعی شود که طرف او همسرش بوده یا فکر می‌کرده همسرش بوده و به شبهه با او نزدیکی نموده است ادعای او بدون ارائه دلیل مگر اینکه خلاف آن طبق دلایل شرعی مورد نیاز ثابت گردد.
تبصره 1- مجازات زانیه در بندهای (ب) و (پ) حسب مورد، تابع سایر احکام مربوط به زنا است.
حکم زنا با زنی که خواب است یا مست است یا بیهوش است، چیست؟
تبصره 2- هرگاه کسی با زنی که راضی به زنای با او نباشد در حال بیهوشی، خواب یا مستی زنا کند رفتار او در حکم زنای به عنف است. در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر بالغ یا از طریق ربایش، تهدید و یا ترساندن زن اگر چه موجب تسلیم شدن او شود نیز حکم فوق جاری است.
مواردی که مجازات شخص زانی اعدام است، چیست؟
ماده 224 قانون مجازات اسلامی مواردی که مجازات شخص زانی اعدام است را بیان کرده:
الف) زنا با محارم نسبی مثل مادر
ب) زنا با همسر پدر که موجب اعدام زانی است (زن پدر: زنی که به واسطه صیغه محرمیت همسر پدر می‌باشد به جز مادر)
پ) زنای مرد غیر مسلمان با زن مسلمان که موجب اعدام زانی است.
ت) زنای به عنف و زور و یا اکراه از سوی زانی که موجب اعدام زانی است.
زنای با محارم به معنای آن است که مثلاً یک مرد با یکی از زن‌هایی که جزء محارم نسبی وی هستند و ازدواج کردن با آنها حرام است، زنا کند.
محارم نسبی مانند: مادر، خواهر، دختر، دختر خواهر، دختر برادر، عمه و یا خاله.
مجازات زنای با محارم کیفر آن بنابر نظر بعضی از فقها اعدام است، ولی مفاد بعضی از روایات این است که با شمشیر یک ضربه به گردن او بزنند و اگر زنده ماند او را در حبس نگه دارند تا بمیرد، احتیاط رعایت این دستور است. حکم اعدام در زنا با زنانی که بواسطه شیر خوردن محرم شده‌اند یا به سبب ازدواج محرم شده‌اند، مانند مادر زن، محل اشکال است، ولی نسبت به زن پدر جاری است. همچنین در این حکم فرقی نمی‌کند که مرد زنا کننده مجرد باشد و یا متأهل.
در زنای با محارم، در صورتی که زن به انجام عمل زنا راضی بوده، آن زن نیز اعدام می‌شود.
در متن ماده 225 آمده: حد زنا برای زانی محصن و زانیه محصنه رجم است. در صورت عدم امکان اجرای رجم با پیشنهاد دادگاه صادر کننده حکم قطعی و موافقت رئیس قوه قضاییه چنانچه جرم با بینه ثابت شده باشد، موجب اعدام زانی محصن و زانیه محصنه است و در غیر این صورت موجب صد ضربه شلاق برای هر یک می‌باشد.
زنای غیر محصنه چه تفاوتی با زنا دارد؟
زنای غیر محصنه به زنایی گفته می‌شود که شخص زناکار (زن یا مرد) فاقد همسر و مجرد باشد و به اختیار خود زنا کرده باشد. به زبان ساده‌تر به زنای شخص محصنه کفته می‌شود.
در متن ماده 226 آمده: احصان در هر یک از مرد و زن به نحو زیر محقق می‌شود:
الف) احصان مرد عبارت است از آنکه دارای همسر دائمی و بالغ باشد و در حالی که بالغ و عاقل بوده از طریق قُبُل با وی در حال بلوغ جماع کرده باشد و هر وقت بخواهد امکان جماع از طریق قُبُل را با وی داشته باشد.
ب) احصان زن عبارت است از آنکه دارای همسر دائمی و بالغ باشد و در حالی که بالغ و عاقل بوده، با او از طریق قُبُل جماع کرده باشد و امکان جماع از طریق قُبُل را با شوهر داشته باشد.
مجازات زنای غیر محصنه
در این نوع از زنا، کیفر شخص زناکار در مرتبه اول یکصد ضربه شلاق است، و اگر سه مرتبه زنا کند و در هر مرتبه حد خورده باشد، کیفر او در مرتبه چهارم اعدام است.
شرایط شلاق زدن مردان در زنا:
مرد را در حالی شلاق می‌زنند که ایستاده باشد، و نباید ضربات شلاق بر سر و صورت و عورت او وارد شود. اگر مرد را هنگام زنا برهنه یافته‌اند، جز عورت بقیه بدن او باید برهنه باشد و اگر با لباس یافته‌اند بنابر احتیاط به هر نحو که او را یافته‌اند شلاق خواهد خورد.
شرایط شلاق زدن زن زناکار:
زن را در حالی شلاق می‌زنند که نشسته باشد و بدن او با لباس پوشیده باشد، و از شلاق زدن به سر و صورت او خودداری نمایند.
زنای محصنه به چه معناست؟
زنای محصنه به معنای آن است که شخص زنا کننده دارای همسر دائمی باشد به گونه‌ای که هرگاه بخواهد با همسر خود نزدیکی کند مانعی در کار نباشد و با این حال تن به زنا داده باشد. به زبان ساده‌تر اگر یک زن متأهل زنا کند، به زنای آن شخص زنای محصنه گفته می‌شود و اگر زانی مرد باشد زنای محصن گفته می‌شود و اگر زانی مرد باشد زنای محصن گفته می‌شود.
مجازات زنای محصن در مورد مرد زناکاری که متأهل است، اگر پیرمرد است ابتدا یکصد ضربه شلاق و سپس سنگسار است، و اگر جوان است فقط او را سنگسار می‌کنند و بنابر احتیاط واجب شلاق نزنند، در مورد زن متأهل نیز همین حکم جاری است. اگر مردی که متأهل است و زن او در اختیار اوست اما هنوز با او زناشویی نکرده، اگر این مرد با زنی زنا کند او را صد ضربه شلاق می‌زنند و سر او را هم می‌تراشند و به مدت یک سال او را از شهرش تبعید می‌کنند ولی برای زن زناکار حکم تراشیدن سر و تبعید جاری نمی‌شود.
در ماده 227 آمده: اموری از قبیل مسافرت، حبس، حیض، نفاس، بیماری مانع از مقاربت یا بیماری که موجب خطر برای طرف مقابل می‌گردد مانند ایدز و سفلیس، زوجین را از احصان خارج می‌کند.
در ماده 228 نیز بیان می‌دارد: در زنا و نزدیکی با محارم نسبی و زنای محصنه اگر زن بالغ و مرد نابالغ باشد مجازات زن زانیه فقط صد ضربه شلاق می‌باشد.
ماده 229: مردی که همسر دائم دارد، هرگاه قبل از دخول، مرتکب زنا شود حد وی صد ضربه شلاق، تراشیدن موی سر و تبعید به مدت یک سال قمری است.
مجازات زنا در زمانی که زنا کننده غیر محصن باشد (مجرد باشد یا در سفر باشد یا…) صد ضربه شلاق است. (ماده 230 ق.م.ا)
منبع: کتاب قانون مجازات اسلامی به زبان ساده
نویسندگان: دکتر فارس نجاری (عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی)
دکتر علی‌محمد علی‌محمدی (متخصص پزشکی قانونی)
محبوبه رستمی‌فر
شاید به موارد زیر علاقه مند باشید :
